woensdag 7 maart 2012

Elliot Erwitt

'Elliot Erwitt schrijft over fotografie met een intelligent gevoel voor humor en met diepgang zonder betweterigheid', zegt Henri Cartier-Bresson.  Erwitts foto's bezitten de zeldzame en kostbare kwaliteit dat ze simpel zijn zonder simplistisch te worden.  Zijn onnavolgbare stijl is ontstaan uit een aangeboren vermogen om het ongewone in het alledaagse te ontdekken en om zijn persoonlijke, subtiele gevoel voor ironie, zijn gevatheid en zijn hang naar het paradoxale te vertalen in beelden.  Fotograaf zijn betekent voor Erwitt de wereld bereizen, observeren en leren kennen; zich voortdurend laten verrassen door de duizende vreemde, tragische of tedere manieren waarop het leven zich aan hem en zijn cameralens voordoet.  Geschiedenis betekent voor hem een moment vastleggen in wat hij een 'snap' noemt, een snelle klik van de sluiter.  In zijn filosofie 'gebeuren' foto's, maar de geest en ogen van de fotograaf moeten wel in staat zijn ze te zien.  Erwitt heeft altijd zijn camera bij zich, dus toen hij voorbij deze auto op het strand liep en de twee glimlachende minnaars in de zijspiegel zag, accepteerde hij dit 'geschenk' van een foto.  Hij nam de snapshot en vereeuwigde het tafereel, met z'n volmaakte interne dynamiek en z'n dubbel gekaderde compositie die het een extra betekenis verleent.  Zoals Erwitt opmerkte: 'Als fotografie goed is, is ze erg interessant, en als ze heel goed is, is ze irrationeel en zelfs magisch (...) en heeft ze niets te maken met de bewuste wil of wens van de fotograaf.  Als de foto gebeurt, komt ze vanzelf, als een geschenk dat niet onderzocht of geanalyseerd mag worden.'


Biografie
Elliot Erwitt werd in 1928 in Parijs geboren als een zoon van Russische emigranten.  Hij volgde lagere school in ItaliĆ«, maar in 1939 verhuisde het gezin naar de Verenigde Staten om te ontkomen aan het fascisme.  Hij studeerde film in New York en bracht zijn militaire dienst door in Europa als assistent-fotograaf bij het US Army Signal Corps.  In 1953 werd hij door een van de oprichters van Magnum, Robert Capa, uitgenodigd zich bij het agentschap aan te sluiten.  Erwitt begon te werken voor enkele van de meest prestigieuze tijdschriften ter wereld en na een jaar werd hij volwaardig lid van Magnum.  In 1970 begon hij ook films te maken.  Zijn werk is tentoongesteld in grote musea en galerijen over de hele wereld, en zijn fotoboeken werden bestsellers.

Geen opmerkingen: